İBRANİLERE MEKTUP

İBRANİLERE GİRİŞ

Genel Bakış: Yazar, ne kendi kimliğini, ne de mektubu kime yazdığını açıklıyor. Böylece işimiz, metinde verilen ipuçlarından bazı sonuçlar çıkarmaya kalıyor. Yazarın kendisi, İsa'nın on iki elçisi arasında yer almaz; ama İsa'nın öğretilerini ilk izleyicilerinden duymuştur (Ibr.2:2-3). Eski Antlaşma'yı iyi bildiği apaçık; Eski Antlaşma'dan sözcüğü sözcüğüne yaptığı 29 aktarmanın yanı sıra, 50'nin üzerinde bölümden de söz eder. Geleneksel başlıkla (İbranilere) içeriğin tamamı, mektubun Yahudi asıllı Mesih inanlılarına yazıldığını gösteriyor. Bu insanlar, daha önce ölüm derecesinde olmamakla birlikte, inançları uğruna büyük baskılara uğramışlardı¹. Ama şimdi o kadar gayretli görünmüyorlar. Bunun için inandıklarına sımsıkı sarılmaya özendiriliyorlar². Mektubun İ.S. 70'ten önce yazıldığı anlaşılıyor. Çünkü Kudüs'teki tapınağın İ.S. 70 yılında yıkılmasından hiç söz edilmiyor. Tersine yazar, tapınakta sürekli sunulan adaklardan söz ediyor (örn. Ibr.9:6-9).

Mektubun içeriği: Yazarın ilk sözleri, iletmek istediği bildiriyi özetliyor: «Tanrı eski zamanlarda peygamberler aracılığıyla birçok kez ve çeşitli yollardan atalarımıza seslendi. Bu son çağda da her şeyin mirasçısı olarak belirlediği ve aracılığıyla evreni yarattığı kendi Oğluyla bize seslenmiştir». İbraniler, özde Tanrı Oğluna ilişkin bir mektuptur³. Yazar, Oğul'u meleklerden (Ibr.1:4-14; Ibr.2:15-18) ve Musa'dan (Ibr.3:2-6) üstün gösterir. Zayıflıklarımızı bilen, «kendisini bir kere kurban edip günahı ortadan kaldırmak için çağların sonunda ortaya çıkan» ve kendisinin aracılığıyla «Tanrı'ya yaklaşanları tamamen kurtarabilen» başkâhin O'dur (Ibr.4:15; Ibr.9:26; Ibr.7:25). Başkâhin olarak ortaya çıkması, Kutsal Yasa'da değişikliği gerekli kılıyor⁴; yeni bir antlaşma eskisinin yerini alıyor. Bu yeni antlaşmaya göre Tanrı diyor ki, «Yasalarımı onların zihnine işleyeceğim, yürekleri üzerine yazacağım. Ben onların Tanrısı olacağım, onlar da benim halkım olacaklar... Kötülüklerini bağışlayacağım, günahlarını artık anmayacağım»⁵. İsa, Tanrı'nın huzuruna giden yeni bir yol açtı. Biz de Tanrı'ya güvenle yaklaşabiliriz (Ibr.10:19-22).
Mektup ayrıca Tanrı'dan uzağa düşmek tehlikesiyle ilgili uyarılar içerir⁶. «İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek imkânsızdır» ifadesinin yer aldığı 11. bölüm, iman konusunda eşsiz bir bölümdür. İmanda örnek alınacak erkek ve kadınlardan söz ediliyor. Bunlar öyle kişiler ki, «Tanrı, onların Tanrısı olarak anılmaktan utanmıyor.»
Mektubun son bölümü uygulamaya yönelik öğütler içerir.

Ana hatlar:
Ibr.1:1-3 Giriş
Ibr.1:4-3:6 Mesih'in üstünlüğü
Ibr.3:7-4:13 Yüreklerinizi nasırlaştırmayın
Ibr.4:14-7:28 Başkâhinimiz Mesih
Ibr.8:1-9:28 Daha iyi bir antlaşma
Ibr.10:1-39 Daha iyi bir kurban
Ibr.11:1-40 İman
Ibr.12:1-29 Tanrı sözünü reddetmeyin
Ibr.13:1-25 Son öğütler

Kaynak ayetler:
¹Ibr.10:32-34; 12:4
²Ibr.2:1-3; 5:11-14; 6:12; 10:23; 12:1-3
³Ibr.1:1-14; Ibr.2:9-3 Ibr.2:6; Ibr.4:14-5 Ibr.4:10; Ibr.6:20-8 Ibr.6:6; Ibr.8:13-10 Ibr.8:22; Ibr.12:2-3,24; Ibr.13:8,11,13
⁴Ibr.7:12,18-19
⁵Ibr.8:10-12; Ibr.10:16-17
⁶Ibr.2:1-4; Ibr.3:7-4 Ibr.3:13; Ibr.6:4-12; Ibr.10:26-31; Ibr.12:14-17,25

1. Bölüm, İbranılere mektup