Pavlus'un TİMOTEYUS'A İKİNCİ MEKTUBU

2. TİMOTEYUS'A GİRİŞ

Genel bakış: 2. Timoteyus mektubu, Pavlus'un son mektubudur. Pavlus bunu, yıllarca yakın işbirliği içinde olduğu genç çömezi Timoteyus'a yazmıştır (bkz. 1. Timoteyus mektubunun girişi). Bu mektubu, Müjde'yi yaymak ve öğretmekten ötürü tutuklu bulunduğu Roma'dan gönderiyor¹. İlk savunmasından (2Ti.4:16-17) sonra, ölüme mahkûm olacağını biliyordur (2Ti.4:6-8). Tarihi kaynaklar, çok geçmeden de kafasının uçurularak öldürüldüğünü yazar.
Arkadaşlarının çoğu ya onu terk etmiş ya da çok uzağında kalmışlardı². Pavlus bu arada Timoteyus'u bir hayli özler (2Ti.1:1-5); iki kez, zaman yitirmeden yanına gelmesini ister (2Ti.4:9,21).

Mektubun içeriği: Timoteyus'u durumdan haberdar edip ivedilikle yanına gelmesini istemenin dışında Pavlus'un esas kaygısı ona, İsa'ya tanıklık etmenin utanılacak bir şey olmadığını, tersine, sıkıntı ve baskılara dayanıp Tanrı sözünü yüreklilikle yaymanın gerekliliğini anlatmaktır³. Pavlus ayrıca Timoteyus'u yanlış öğreti yayanların⁴ çok olduğu bir ortamda doğru öğretiye bağlı kalmaya çağırır⁵. Bu çağrıyı yaparken de kendini örnek gösterir (2Ti.2:8-10; 2Ti.3:10-12); kendisinden öğrendiklerini, «başkalarına da öğretmeye yeterli olacak güvenilir kişilere emanet etmesini» ister (2Ti.2:2). Adım adım ölüme yaklaşan Pavlus, Tanrı'ya duyduğu güveni oldukça duygulu sözlerle ifade eder⁶.

Ana hatlar:
2Ti.1:1-2:13 Sıkıntıya göğüs ger
2Ti.2:14-26 Anlamsız tartışmalardan kaçın
2Ti.3:1-9 Dünyanın son günleri
2Ti.3:10-4:5 Öğrendiğin ilkelere bağlı kal, Tanrı sözünü duyur
2Ti.4:6-18 Pavlus'un durumu
2Ti.4:19-22 Sonuç

Kaynak ayetler:
¹2Ti.1:8,11-12,17; 2:9-10
²2Ti.1:15-16; 4:10-12,16,20
³2Ti.1:6-8; 2:1-7,11-13; 3:12; 4:1-5
⁴2Ti.2:14-18; 3:1-9,13
⁵2Ti.1:13-14; 2:15; 3:14-17
⁶2Ti.1:12; 2Ti.4:6-8,18

1. Bölüm, Pavlus'un Timoteyus'a ikinci mektubu